عکس/ سنگ قبری با یک دنیا حرف!

بخدای بزرگ قسم تصویر را که دیدم گریه ام گرفت....
اشک ریختم...
برای حال امروز خودم که جا ماندم از خیل آنهایی که خدا دوستشان داشت وبه میهمانی خودش دعوتشان کرد..
من غبطه می خورم به این " پر کاه ها " که در اسم " پر کاه " ودر عمل کوه استوارند با ایمان راسخ. (مومن کوه راسخ است)
اشک ریختم که:
خدایا: اینها که خودرا "پر کاهی " برای هدیه به آستانت می دانندکجا ؟ و آنهایی که خودرا وارث شهدا جا داده وحقوق های نجومی از بیت المال می دزدند کجا؟!!
الهی مارا با شهدای عزیز محشور بگردان اگر چه لایق جایگاه آنها نیستیم.